اگر زنان نبودند (كه خود را زینت كرده و مردان را به كارهای زشت ترغیب میكنند) خداوند آنگونه كه شایستهی پرستش او بود، عبادت میشد.حیاء، زینت، ترس (از خدا و نگهداری نفس از گناه) بزرگی و صبر، بهترین وسیله (برای رسیدن به مراد) و انتظار گشایش كارها از طرف خداوند عزیز و بزرگ عبادت است.فقر نزد مردم موجب خواری است (ولی) نزد خداوند در روز قیامت (نوعی) زینت است. (كه چون در دنیا سختی كشیده است در آن جا به آسایش ابدی میرسد.)لشكریان با اذن خداوندی نگهبانان رعيّت، و موجب افتخار و زینت زمامداران و عزت دین و طرق ایجاد امنیت در جامعه میباشند، و برای رعيّت، استقرار و اسقامتی نیست، جز با لشكریان.خداوند بی نهایت است و بدون مكان و زمان، اما به قدر فهم تو كوچك می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدر آرزوی تو گسترده می شود و به قدر ایمان تو كارگشا می گردد.این خواست خداوند است كه آرزوی درست دل هر انسانی را برآورد. چه بسیار پیش آمده كه آدمی با دیدن عیبهای خودش در دیگران شفا یافته است. موفقیت پیش رفتن است، نه به پایان رسیدن.آن كه به خداوند پاك و مهربان بیش از دیگران امید و بیم بسته است، بیش از همه شایسته ستایش است.بوسهی خورشید برای پوزش خواستن و آواز پرندگان برای خنده و شادی است. انسان در باغچه از هر جای دیگری بر روی زمین به قلب خداوند نزدیكتر است.(انسان) زیرك كسی است كه بر نفس خود مسلّط است و برای بعد از مرگ خود، عمل میكند. (نه برای ریا یا چاپلوسی جهت بهتر زندگی كردن) و (انسان) ناتوان كسی است كه از هواهای نفسانی خود پیروی كرده و از خداوند، آرزوهای بسیار بخواهد.انسان بدكاری كه به رحمت خداوند بزرگ، امیدوار است از عابدی كه مأیوس است، به خداوند نزدیكتر است.